เรื่องเล่าเล็กๆน้อยๆจากกลางทะเล
1. เรามักนอนกันไม่ได้ล็อคห้อง ในห้องนอนเกือบทุกแห่งจะติดป้ายไว้ตัวใหญ่ว่า “ห้ามล็อคประตูห้องนอน” ด้วยเหตุผลที่ว่า ถ้าเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินใดๆ แล้วต้องมีการเรียกระดมพล ถึงขั้นอาจจะต้องสละฐาน แล้วถ้ามีใครสักคนหายไป จะต้องมีคนไปติดตาม เนื่องจากการทำงานมีตลอด 24 ชั่วโมง แปลว่า มันต้องมีใครสักคนที่กำลังนอนอยู่ในห้องนอน ณ เวลานั้นครับ ถ้าเกิดไปเจอประตูที่ล็อคจะยิ่งทำให้การช่วยเหลือยากขึ้นมากในเวลาที่คับขัน จะกลายเป็นตัวเราเองที่อาจทำเพื่อนที่มาช่วยเราโชคร้ายตามไปด้วยครับ
2. เสื้อผ้า ผมมารอบนี้ผมรู้แล้วว่าเราไม่ต้องเอาเสื้อมาเยอะครับ เผลอๆ มีแค่ เสื้อยืด กางเกงขาสั้น กับเครื่องในและถุงเท้าสัก 2 ชุด ผมก็คิดว่าน่าจะพอแล้ว เพราะที่นี่ซักเสื้อกันทั้งวันทั้งคืนเช่นกัน ส่งเช้าได้เย็น ส่งเย็นได้เช้า ไส้ในแทบไม่ได้เปลี่ยนกันเลยครับ 555+ แทบจะลืมเรื่องแฟชั่นไปแล้ว เพราะใส่กันอยู่ชุดเดียว ซ้ำไปซ้ำมา
3. ชุดของคนทำงานจะเรียกว่า Coverall คือ เป็นชุดที่ใส่แล้วคลุมทั้งตัวสีส้มๆที่มักจะเห็นกันในภาพถ่ายครับ ด้วยเหตุผลเรื่องของความสะดวกในการทำงาน ผมลองหาประวัติดูพบว่า ชุดตัว Coverall น่าจะเกิดเป็นครั้งในประเทศอังกฤษเรียกว่า Boiler suit ในยุคที่เป็นเครื่องจักรไอน้ำและใช้ถ่านเป็นพลังงาน การใส่ชุดที่แยกเป็นเสื้อกับกางเกงทำให้เวลาคนงานเหมืองที่ปีนลงไปท่อเพื่อจัดการเรื่องถ่านหิน มีโอกาสที่เสื้อไปจะติดส่วนต่างๆ ของท่อได้ (เพราะท่อนั้นมีขนาดเท่ากับตัวคน) จนหลังจากนั้นจึงได้มีการนำชุดแบบใส่คลุมทั้งตัวมาใช้กันในหลายๆอุตสาหกรรม อีกอย่างที่ผมสังเกตได้ก็คือเวลาเราจะช่วยเหลือใคร การใส่ชุดแบบคลุมทั้งตัวก็มีความสะดวกมากเพราะใช้มือดึงที่คอเสื้อก็สามารถที่จะลากคนๆนั้นมาได้อย่างง่ายดายครับ นอกจากนี้เรื่องของสี Coverall ก็มีการใช้หลายๆสี แต่โดยส่วนใหญ่งานในทะเลมักจะเป็น “สีส้ม” เพราะเนื่องจากเป็นสีที่สังเกตได้ชัดเวลาเกิดมีคนพลัดตกน้ำ จะได้ช่วยเหลือกันได้อย่างทันท่วงทีครับ สีแดงก็พบได้บ่อยเช่นกัน
Search